Kościół pw. św. Jacka i Katarzyny w Odrowążu

Opis

Parafia w Odrowążu powstała  prawdopodobnie w 1300 roku. Wydzielona z parafii Końskie i Wąchock,  istniała już  za  panowania króla Kazimierza Wielkiego. Obecny kościół p.w.  śś. Jacka  i Katarzyny zbudowany został w XVI wieku. Świątynię  zniszczoną w czasie najazdu szwedzkiego odbudowano w latach 1659-1670, równocześnie ją rozbudowując.  Kolejny gruntowny remont przeprowadzono na przełomie lat 50/60 XIX wieku.

Z powstaniem  kościoła  p.w. śś. Jacka i Katarzyny,  wiążą się miejscowe legendy. Według jednej z nich  świątynia miała powstać   na sąsiednim wzgórzu. Gdy  przygotowano już budulec i zaczęto ciosać drewno, wióry odpadające spod toporów cieśli za sprawą jakiejś  nadprzyrodzonej mocy leciały na sąsiednie, wyższe wzgórze. Uznając w tym moc Bożą, przewieziono  materiały i wzniesiono kościół  w miejscu , które sam Stwórca wybrał  jako godniejsze dla swej siedziby.  Druga legenda mówi, że pierwotnym fundatorem kościoła w Odrowążu był św. Jacek, który podczas swoich apostolskich pielgrzymek,  nawiedził Odrowąż  i w miejscu,  gdzie dziś stoi kościół zatknął krzyż misyjny. Wewnątrz świątyni znajduje się słynący z łask obraz św. Jacka.  Wizerunek ten reprezentował Odrowąż   na wystawie "Polska Jagiellonów" w Krakowie oraz na zamku Schallaburg w Austrii, gdzie jego reprodukcja znalazła się w zbiorach katalogu.

Pierwotny kościół był budowlą  drewnianą, wielkości  dzisiejszej nawy głównej. W dzwonnicy tuż obok kościoła, wystawionej w 1858 roku znajdują się trzy dzwony. W 1529 roku ufundowano pierwszy dzwon z napisem "O Rex Gloriae Christe veni cum pace" - 1529". Fundatorem drugiego, większego dzwonu był w 1562 roku Feliks Budzyński. Napis  na dzwonie brzmi: "Christus Rex fortis veniet in pace et  homo factus est".  Budzyński ufundował również kamienną chrzcielnicę w stylu renesansowym, na której znajdują się herby właścicieli Odrowąża.  Na trzecim dzwonie widnieje napis 1828 rok.