W sierpniu 2022 r. swoją premierę miał ciekawy obraz poetycki - film pt. "Kręgi na wodzie".  Film powstał we współpracy z pracownikami Miejsko-Gminnego Domu Kultury w Końskich. Scenariusz i reżyseria Elżbieta Musiał. 

„Kręgi na wodzie” to film autorski, poetycki, niezależny. To refleksyjny spektakl filmowy przełamujący tabu śmierci, który wpisuje się w reguły kina niezależnego, offowego. To druga tego typu realizacja artystki, średniometrażowa - po „Miej choć odwagę pamiętać” z 2020 roku.

Punktem wyjścia jest poetyckie słowo i próba zestrojenia go z obrazem, tym razem w konwencji teatralnych scenek z dwojgiem ludzi (Beata Pszeniczna i Kazimierz Mazur). Minimalistyczna scenografia oraz zredukowany do „ostateczności” ruch sceniczny mają za zadanie zamieniać oglądanie we wsłuchiwanie się, zarówno w słowo, jak i w obraz. A ten przemawia ciszą, taką aż do bólu i buduje oś napięcia. Obraz filmowy pełni kilka funkcji: estetyczną, zastępuje fabułę i jest gruntem dla treści. Prowadzone rozmowy o przemijaniu w takiej oprawie przybierają kształt głębokiej zadumy nad nieuniknionym.

W nagraniu udział wzięli aktorzy:
Beata Pszeniczna,
Kazimierz Mazur (zm. 6 września 2022 r.),
Aleksander Kopański (narrator przeźroczysty).

Akordeon: Łukasz Jaworski 
Wokal: Piotr Salata 
Wokaliza i wokal: Marzena Trzebińska 

Realizacja nagrań i montaż dźwięku: Bartek Gärtner (GärtnerRecStudio)
Etiudy, operator kamery i montaż filmowy: Aleksander Kopański (Miejsko-Gminny Dom Kultury w Końskich)
Drugi operator kamery: Rudolf Kuziw
Filmiki pomocnicze: Elżbieta Musiał

Kompozycja dramaturgiczna wg poematów Elżbiety Musiał:
- „na śmierć zegarka przejechanego zimą przez samochód”,
- „Na zdjęciu wciąż żyjemy”,
- „Ars moriendi, czyli poradnik czynności nieużytecznych”.

Zobacz również: Film eksperymentalny (28’) „Miej choć odwagę pamiętać”: https://youtu.be/zFl64WmMF3o

Elżbieta Musiał, poetka, eseistka, malarka, publicystka. Należy do Związku Literatów Polskich oraz Związku Polskich Artystów Malarzy i Grafików. W 2018 roku otrzymała nagrodę im. J. Słowackiego za całokształt twórczości poetyckiej i krytykę literacką. Inne nagrody literackie: za tom wierszy „Tatuaż z obłoków” (Świętokrzyska Premiera Literacka, 2001), za poematy „Mówię pochyloną cambrią” (1. nagroda w kategorii poezja w II Konkursie literackim im. Stefana Żeromskiego, 2014, oraz Nagroda im. Piotra Kuncewicza za książkę roku miesięcznika „Czwarty Wymiar”, 2015), „Na zdjęciu wciąż żyjemy” (wyróżnienie w konkursie na najlepszą poetycką książkę XXXV Międzynarodowego Listopada Poetyckiego, 2012). Pozostałe poematy: „na śmierć zegarka przejechanego zimą przez samochód" (2008), „Ars moriendi, czyli poradnik czynności nieużytecznych” (2013), „3 poematy” (2014), „To jedno” (2016), "Gry do-słowne" (2019); tomiki poetyckie: „Miejsce na niebo” (1996), „Cień rzeki” (2004), „Płacz czajki. Wiersze i poemat” (2009), „Ja, o jednym imieniu” (2014), "Niskie słońca” (polsko-bułgarski wybór wierszy i poematów w tłum. Łyczezara Seliaszki, 2016). Eseistyczna książka „Poeta patrzy na kobietę” (2006). Obrazy prezentowała na ponad 20 wystawach indywidualnych (m.in. w Warszawie, w Sofii, Warnie, Moskwie, St. Petersburgu, Lubece) oraz około 100 wystawach zbiorowych. Brała udział w licznych plenerach plastycznych oraz międzynarodowych projektach interdyscyplinarnych.